خانه بهنام

خانه بهنام یکی از زیباترین خانه های تبریز می باشد که تاریخ ساخت آن به اواخر دوران زندیه و اوایل قاجاریه می رسد.این خانه به نام های بهنام گنجه ای و یا خانه قدکی نیز معروف است. اکنون بخش اداری دانشگاه هنر اسلامی تبریز در این خانه مستقر است. در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار، این خانه نوسازی و با نقاشی‌هایی تزیین شد.این خانه در محله مقصودیه  و در نزدیکی میدان ساعت تبریز قرار دارد.

مساحت اعیانی این ساختمان ۸۴۰ متر مربع و مساحت عرضه آن ۹۰۰ متر مربع است و منظره بیرونی آن به‌دلیل گچبری‌های هنرمندانه، نمای آجری سرخ‌گون و حوض آسمانی‌ رنگ در وسط حیاط، خیره‌کننده است.

 خانه بهنام دارای دو حیاط اندرونی و بیرونی است و شامل یک ساختمان اصلی، به‌عنوان ساختمان قشلاقی و یک ساختمان کوچک به‌عنوان ساختمان ییلاقی است. نوع معماری این خانه به گونه ای است از سردر به هشتی و از هشتی به حیاط باغچه وارد می‌شویم. طنبی بزرگ شرقی- غربی است. پنجره های ارسی آن با شیشه‌های رنگی به شمال و جنوب باز می‌شود. ایوان ستوندار در جنوب طنبی رفیع و بلند است. ارتفاع ستون‌های ایوان شمالی معادل ارتفاع طنبی است. اتاق‌های گوشوار در طرفین طنبی قرار گرفته‌اند.

بیرونی آن شامل طنبی (هفت دری)، کله‌ای و اتاق است که در ضلع شمالی حیاط شکل گرفته‌اند. در طنبی ارسی دار آن که دارای ایوان ستون‌دار با تزیینات گچی است، نقاشی‌های بسیار زیبایی بر دیواره‌ها و سقف‌ها نقش بسته است. تزیینات و نقاشی‌های موجود در طاقچه‌ها، شومینه طنبی و اتاق‌های جنبی نیز چشمگیر است. در ضلع جنوبی بیرونی نیز فضاهایی شامل تراس تابستانی با ستون‌ها، سرستون‌های گچی مقرنس کاری و نیز فضای ورودی و چند اتاق دیگر دیده می‌شود.

زیر اتاق طنبی حوضخانه است. سقف حوضخانه گنبد با کادربندی آجری و با سکوهای جانبی و حوض سنگی دارای جلوه خاصی است. تناسبات معماری، وسعت ساختمان و تنوع طاق‌ها و گنبدها در سقف زیرزمین‌ جالب توجه است. علاوه بر تناسبات کلیه اندام‌های بنا که چشمگیر است، نمای ساختمان دارای انواع طرح‌های آجرکاری است. ظرافت ارسی‌ها، آیینه کاری و گچ‌بری سقف ایوان و تنوع کاربندی‌های آجری، آرایش حوض و باغچه و رف‌بندی اتاق‌ها با کیفیت عالی است.

در ضلع شرقی و غربی، حیاط بیرونی به دیواره‌هایی که دارای طاق نما هستند، محدود است. اندرونی خانه در شمالی‌ترین بخش ساختمان قرار گرفته که طرفین آن را اتاق‌هایی در قسمت شرق و غرب و مشرف به حیاط اندرونی تشکیل داده‌اند. پشت‌بام اتاق‌های اندرونی به‌صورت مهتابی استفاده می‌شود. این بخش ساختمان دارای زیر زمین نیز است که اتاق‌های زیر طنبی برای نشیمن تابستانی و دیگر اتاق‌ها به‌صورت انباری و مطبخ در آن، مورد استفاده قرار می‌گرفت.

ایوان جنوبی برای نشیمن تابستان و ایوان شمالی دارای ستون‌های چوبی گچ‌اندود با سرستون‌های گچبری شده است. پیشانی ساختمان دارای گچبری و طاق نماهای طرفین ایوان جنوبی مقرنس‌کاری است. در بنای قسمت غربی که تخریب شده اصطبل، مطبخ و توالت قرار داشته است.

خانه در خیابان مقصودیه و در نزدیکی بازار تاریخی تبریز ساخته شده است اما برای وارد شدن به خانه گنجه‌ای باید از کوچه مشیردفتر و از طریق دالانی که در پشت خانه وجود دارد وارد شد. این اثر در تاریخ ۲۳ فروردین ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۵۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.