روستای هوره

روستای هوره یکی از روستاهای شهرستان سامان است که در منطقۀ کوهستانی واقع شده و بنابر روایات مردم محلی، این روستا توسط یکی از خان های ایل قشقایی به نام ولی خان بنا شده است،بنابراین اکثر مردم این روستا ترکی قشقایی هستند.

خانه های روستای هوره اغلب یک طبقه و دارای دیوارهای ضخیم با در و پنجره های کوچک است سقف این خانه ها ساخته شده از تیرهای چوبی هستند که با کاهگل اندود شده اند. مصالح ساختمانی خانه های قدیمی این روستا از سنگ ،چوب و خاک بوده اند ولی امروزه از سیمان، گچ و آهن نیز استفاده شده است.

غذای محلی روستای هوره:

از مهترین غذاهای محلی این می توان به روستا آش کشک و کاکلی اشاره کرد.

صنایع دستی و سوغات روستای هوره:

صنایع دستی این روستا قالی و قالیچه است و مهترین سوغات روستای هوره خسکبار ، انواع محصولات باغی شامل بادام ، گردو، آلوچه و انگور و فراورده های لبنی از قبیل ماست ،پنیر، دوغ ،کره و شیر را تشکیل می دهد.

پوشاک محلی:

مردان اغلب پیراهن ساده ،شال کمر، شلوار بختیاری، چوقا ،گیوه و کلاه بختیاری (از جنس نمد و مشکی رنگ است)میپوشند.

جاذبه های تاریخی و گردشگری روستای هوره:

روستای هوره علاوه بر جاذبه های طبیعی، جاذبه های تاریخی نیز برای بازدیدکنندگان دارد که عبارت اند از:

1.پل سنگی هوره

2.قلعۀ هوره

3.حمام هوره

پل سنگی هوره:

پل سنگی هوره در مجاورت روستای هوره و بر روی رودخانۀ زاینده رود ساخته شده است که پس از خرابی های پل قدیمی هوره، ساخت این پل در سال 1337آغاز و در سال 1338 به پایان رسید.پل سنگی هوره دو روستای هوره و سوادجان را به یک دیگر متصل میکند،معماری این پل الهام گرفته از پل های دوره ی صفوی است که دارای 7 دهنه و با استفاده از مصالح سنگ تراش و سیمان ساخته شده است.

قلعۀ هوره:

قلعۀ هوره با قدمتی بیش از 700سال مربوط به دوران صفوی است.گفته میشود از این قلعه برای اخذ مالیان از کاروان ها و مسافران استفاده میشده و همچنین با توجه به این که در گذشته دزد و سارق زیادی وجود داشته است برای دفاع از این روستا استفاده میشده، بنابراین قلعۀ هوره در بیرون از روستا بنا شده است. قلعِ هوره دارای هفت برج و چندین نگهبان بوده، که متأسفانه امروزه تنها دو برج از آن باقی مانده است.

حمام هوره:

حمام هوره بنای تاریخی دیگر روستای هوره است که قدمتی 700ساله دارد و زیرخاک مدفون شده است.در گذشته این حمام به صورت خزینه ای بوده که در وسط آن دیگ بزرگ مسی به منظور گرم کردن آب از آن استفاده میشده ،وجود داشته است.  متأسفانه سقف این بنای تاریخی در سال 1364 براثر بی احتیاطی و عدم آگاهی مسئولین تخریب شده است و داخل حمام به محل ریختن زباله تبدیل شده است.